۴۳ ترموپلاست الاستومر و آینده بسته‌بندی: رویکردی سبز
فاز پلاستیک آن ترموپلاست الاستومر معمولا پلی الفین (پلی پروپیلن) و فاز لاستیکی آن اتیلن- پروپیلن الاستومر است. TPV یکی از زیر کلاس های اصلی و پیشرفته تر الاستومرهای ترموپلاستیک است. TPE نسل جدیدی از آلیاژ پلیمری است که در مقاله خود به تفصیل توضیح می دهیم که TPE چیست. این آلیاژها دارای خواص فیزیکی و مکانیکی مشابه لاستیک پخته شده بدون نیاز به فرآیند پخت هستند. این محصولات دارای یک جزء لاستیکی و یک قسمت پلاستیکی سخت هستند که قسمت نرم وظیفه ایجاد انعطاف پذیری مورد نیاز و قسمت سخت ایجاد استحکام مناسب در محصول را بر عهده دارد. برای به دست آوردن خواص مکانیکی مطلوب تر، مانند استحکام فشاری کمتر فاز لاستیک، این آلیاژها پخت می شوند و محصولات حاصل را محصولات ترموپلاستیک الاستومری می گویند. در این ترموپلاست الاستومر مقاله به بررسی خواص و کاربردهای TPV می پردازیم. این به این معنی است که پلیمر به یک ماده بادوام تر متصل می شود. اتصال عرضی یک پیوند متقابل دائمی بین ساختارهای داخلی مولکول ها است که می تواند استحکام و پایداری یک ماده را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. در TPV، ساختار لاستیکی اصلی برای ایجاد یک ماده بادوام تر و مفیدتر اصلاح می شود. علاوه بر این، این ماده بسیار ترموپلاست الاستومر انعطاف پذیر است و می تواند انواع نیازهای صنعتی را برطرف کند. همین عامل باعث محبوبیت آن در بین سازندگان شده است و خوشبختانه استفاده از این ترکیب در صنعت خودروسازی بسیار رشد کرده است که مربوط به آب بندی برخی از قسمت های خودرو مانند لوله ها می باشد که جای تعجب نیست که زمانی که تولیدکنندگان محصولات صنعتی به مزایای واقعی TPV پی بردند، مجبور به استفاده از آن شدند. TPV نوعی TPE است که از مخلوطی از یک قسمت لاستیک ولکانیزه و قسمت دیگر پلیمر پلاستیکی تشکیل شده است.